Zomer cruise 2014, Channel Islands & Cowes.
Willen en plannen is één ding, kunnen realiseren is ander. De planning was een keer niet naar het noorden maar naar het zuiden te gaan en dan de Kanaaleilanden te bezoeken. Dan moet het weer wel meewerken. De hele week voor vertrek was daar nog niets van te merken met alleen maar zuidwestenwind. De gribfiles lieten echter al een droomscenario zien: een week lang noordenwind! We hadden drie weken de tijd om een rondje kanaal te doen. Bij vertrek Muiden op 20 juli bleek de High Five al 2 mijl voor ons te varen met ongeveer dezelfde plannen; dit resulteerde in 2 weken samen opvaren, eigenlijk ongepland en zeer gezellig. Crew van Elisabeth, Fien, Saar en ondergetekende. Broer Niek en familie zaten in Thailand en voeren daarom niet deels mee.
Eerste stop Stellendam voor een korte nacht. De volgende ochtend met snel optrekkende mist vertrekken met bestemming Oostende. Bumpy tocht met noordenwind, wel mijltjes kunnen maken. In Oostende voor het eerst in het Mercator dok gelegen, de tweede nacht in de kom bij de RNSYC (Robert overigens met pensioen). De wind bracht goede surfgolven op het strand zodat Saar en Peek konden gaan golfsurfen; Saar heeft haar eerste Full Surf gemaakt. Voor haar kon de vakantie nu al niet meer kapot.
Volgende doel was Boulogne-sur-Mer in Frankrijk. Weer met noordenwind weg en blauwe luchten, optimaal vakantie gevoel. Toch nog niet helemaal want in elke haven dusver alleen maar Nederlanders. De eerste dolfijnen gesignaleerd. Van Boulogne na overleg toch een trip direct naar Cherbourg gepland, hetgeen een nachtje doorzeilen betekent. Weer blijft goed, noordelijk winden tot max 22 kn. Prima tocht en we staan voor de poorten van de Kanaaleilanden, wie had dat gedacht! Met zijn allen zeer gezellig gegeten in het lokale visrestaurant.
Vanaf hier is stroomplanning enigzins belangrijk. De Race of Alderney is notoir. Bij onze passage, 7kn stroom mee en windstil was het al redelijk onstuimig. Met één tij direct door naar Jersey. Het water kleurt anders, het licht is mooi en de hoge eilanden geven het een speciaal gevoel. Langs prachtige baaien gevaren. Twee nachten voorzien in St.Helier Marina. Het is verstandiger een auto te huren dan een tandemfiets. Eiland is groot genoeg om met een auto een dagje zoet te zijn, je ziet ook meer. Met de fiets is het een ander verhaal: veeel colletjes. St. Helier haven valt wat tegen, tussen nieuwbouw en een wat industriele omgeving is het niet de sfeer die je verwacht.
Met een pitig windje van Jersey naar Guernsey vertrokken. In de loop van de dag steeds mooier weer zodat Guernsey met het mooiste weer werd aangezeild. Het naastgelegen Herm en Jethou schitteren met witte stranden en helder groen-blauw water; Dit is zoals je de eilanden in je hoofd hebt. St Peter-Port ligt fantastisch aan het dorp waarbij het dorp op een heuvel is gebouwd. Er is een binnenhaven met “sill” (een dammetje bij de entrée) maar ook pontons buiten voorzien van toegang naar de kant. Dit kan een aardige klim zijn met tijverschillen van 10 meter. Prachtig dorp met veel winkelstraatjes vol met bloemen en sfeervolle plekken. Uiteraard de jachtclub bezocht en lokale courtesy vlaggetjes voor Guernsey en Alderney gekocht. Lekker gegeten en helemaal gewend aan de G&T’s.
Dankzij een tip naar de Beauchette Marina gevaren, wel 3 mijl verderop; we voeren er dan ook prompt aan voorbij. Een oude steengroeve en een smalle, hoge entrée waar je binnen wordt geloodst. Eenmaal binnen een oase van rust en een prachtige plek. En nog beter, een uitstekend restaurant voor een uitermate prettige lunch. ’s Middag zwemmen bij het mooiste strand van Guernsey; L’Ancresse Bay. Een prachtige wandeling lange de kust er naar toe was de moeite. De volgende dag met het tij mee naar Alderney, de laatste bestemming van de Kanaaleilanden. Aan de mooring in Braye Habour, dus met watertaxi of gummi naar de kant. Prachtig eiland. Laatste dag met Son en Peek samen. Hierna scheiden onze wegen, zij gaan naar Darmouth met nog een week extra vakantie, wij naar Poole en richting huis.
Zoals het de lucky-ones toekomt is de wind inmiddels naar het zuidwesten gedraaid en kunnen we met ruime wind oversteken naar Poole Harbour. Bij het aanleggen in Parkstone Yachtclub Marina viel de eerste regen van de vakantie. De bar van de gezellige vereniging bracht soelaas. Poole Harbour is mooi maar slechts beperkt toegankelijk in verband met diepgang. De ankerbaai voor de ingang ziet er fantastisch uit.
Er hangt al meer wind in de lucht. Met een lekker bakstagwindje naar de Isle of Wight, Cowes! Door het smalle Needles Channel met toenemende wind de bekende Needles goed kunnen bekijken. Met de Cowes Week vol aan de gang is er veel te bekijken, maar ook verschrikkelijk druk op het water! Met de wind toenemend tot 28kn een specaculair gezicht op de Solent. Dit is de plek van “yachting history” maar ook de laatste stand van zaken. De nieuwe Volvo 65, MOD 70, Orma 60, TP52’s, oude klassiekers, alles is er te zien. Ook de schepen die net de wereld rond zijn geweest, die Fien en ik voor de start vorig jaar in London hebben bekeken. Gelukkig een plekje voor twee nachten in de East-Cowes Marin kunnen vinden. Tarieven die wij nog niet kenden, £60 per nacht!
Cowes Week is een feestweek en het bruist er! Veel activiteiten en gezelligheid. Beken of Cowes bezocht en alle winkels door de dames, maal 2. Heerlijk geluncht bij de RCYC die gaat fuseren met de RORC. Prachtige locatie naast de RYS met uitzicht op de Solent.
Dit was eigenlijk het einddoel van de vakantie, de overige dagen was eigenlijk terug naar huis en zo voelde het ook. We hadden het mooi gehad en huiswaarts voelde ook weer goed. Via de forten de Solent verlaten en naar Newhaven gevaren. Niet voor het mooie (uitzicht op een berg schroot en lawaaiïge ferries) maar voor het praktische. De volgende dag langs de Seven Sisters en Beachy Head waar Fien en ik vorige jaar met de hockeyuitwisseling ook waren. De net afgebrande pier van Eastbourne was goed te zien. Reisdoel Dover. Toen echter de forecast binnen liep op de Navtex (zuid 6-7 en ook voor de volgende 24 uur) leek het ons beter maar over te steken naar hogerwal en de nacht door te zeilen naar Breskens. Voorspoedige en vlotte tocht. Maar kort hoeven bijslapen en nadien lekker geluncht in het havenrestaurant.
De volgende dag zeilend in mooi weer langs de kust van Zoutelande, prachtig! Lange dag en ruim in het donker pas in Scheveningen. Redelijk wat gemotord met grootzeil bij, de eerste wind tegen. Ook in het donker weer opgestaan voor vertrek naar IJmuiden. Rond half vijf ‘s-middags weer in de box in Muiden. De gribfiles laten voor de rest van de week heel veel zuidwestenwind zien…..
Allen een zeer voldaan gevoel; met z’n vieren 950mijl gevaren, gezellig, alle reisdoelen gehaald, 2 nachten doorgevaren, geen zeezieken, goed sturende dochters en een boot waar je op kunt vertrouwen. Het voelt goed.
Marc van Bemmel.
24 Uurs, 26-27 augustus 2011.
Vrij laat besloten toch maar in te schrijven in de ORC 3 klasse zonder spi (helaas nog niet gerepareerd). Met Holger, Koen, Niek en ondergetekende als bemanning. Hein moest helaas verstek laten gaan. Start op 400 m van de ligplaats, luxer kan het niet. Eigenlijk zo wie zo een makkelijk evenement, met weinig moeite te regelen voor de deelnemers. Voor de organisatie zal dat anders liggen; met 700 inschrijvers een redelijk klus.
Om 19.15uur gestart voor de compagnie haven. Kwam oud studie genoten Paul Wester en Peter Bosgraaf voor de start tegen op een snel schip, helaas niet meer gezien na de finish.
De grip files lieten duidelijk meer wind op het noordelijk gedeelte zien, vrij constant rond de 16kn en ’s nachts een paar knopen lager uit ZW en W. Voor regen maar niet gekeken.
Nagenoeg alle rakken full speed kunnen varen. Met geen, 1 of 2 reven in het grootzeil en de North G3 was het prima te doen. Waddenzee leek geen voordeel te bieden en zijn daarom op het IJsselmeer gebleven.
’s Nachts weinig geslapen. Ieder een tweetal uurtjes en nog een uurtje later op de dag. Uitkijk is nodig, het is wel druk in het donker. Een paar uur voor de finish kwamen er forse buien over met diverse windhoosjes. Bij de finish rustig weer. Handig als er opeens van alle kanten boten op Medemblik af komen. Als helden worden de boten met aankondiging binnen gehaald, gezellig!
Onze grootste fout bleek het invullen van de race formulieren te zijn na een redelijk aantal biertjes te hebben genuttigd. We hebben een foutje gemaakt; een DISQO vanwege het varen van een niet bestaand rak. Zonde, want wel goed gevaren maar niet goed ingevuld. Hebben we dan 160nm voor niets gevaren? Nee, het was leuk en zeer gezellig. En ’s nachts zeilen blijft mooi. We hebben goed kunnen oefenen met reven en beginnen de boot goed te kennen. De race blijft op de kalender.
Marc, 29/08/2011
Zomervakantie 2011 – LONDON.
Na lang twijfelen vanwege het slechte weer op 17 juli toch maar naar de boot gegaan. Deze lag al bij de Vereeniging in Muiden. De bagage was nog niet binnen of een 24uur durende regenbui barstte los. Italie of niet? Toch maar naar IJmuiden en het werd zelfs droog! Volgende dag met weinig wind gezeild en gemotord en uiteindelijk in Breskens uitgekomen in het donker. Wel eindelijk langs het strand van Zoutelande gevaren na bijna 20 jaar van het strand naar de zee te hebben gekeken. De dames zeer enthousiast over het fluoriserende plankton in de haven van Breskens. Wederom geen slecht weer en de volgende dag met stroom mee en een goed windje richting Oostende. Havenmeester Robert in afwachting van 70 Draken voor de Goldcup. Heerlijk gegeten en het weer de volgende dag voor een oversteek naar Ramsgate was goed. Noord 5-6. Vroeg vertrokken met de meiden nog te kooi. Dit was een minder idee want ze werden katterig wakker en al gauw met een pannetje in de kuip meehobbelend over de toch forse deining. Omdraaien was geen optie – London moest en zou gehaald worden, aldus de dames! De oversteek van nog geen 60nm in minder dan 8 uur verliep meer dan vlot met fantastisch zeilweer en een strak blauwe hemel. Met weer land in zicht knapten de meiden op en kregen weer praatjes. Bij het binnenlopen voer de prachtige Swan 65 Kings Legend (ex Whitbread) net naar buiten. In Ramsgate met Saar een echt Engels ontbijtje gehaald. Boodschappen doen en koffie bij de Royal Temple Yacht Club. Weerbericht blijven maar goed.
Volgende dag direct maar richting Queenborough. Wind tegen en choppy, met wat motorsailen viel het niet tegen en hebben een mooring kunnen vinden. Bleek dat we een dag vroeger dan voorzien maar een flink wind tegen op de Thames weerhield ons van een early arrival in London. Van te voren hadden we al gereserveerd in St Katharine’s Dock. Met laagwater de Thames op en je spoelt vanzelf naar binnen. Na een uur of 8 kwam de Tower Bridge in zicht, wat een fantastisch gezicht. Timing was goed en binnen een kwartiertje mochten we ook door de sluis het Dock in. Beter kun je niet liggen, zo midden in de stad. Klaar om voor vier dagen de toerist uit te hangen en te shoppen!
Uiteraard ook het clubhuis van de RORC bezocht. Dat wordt tevens ons logeeradres voor het volgende Londen bezoek. Verblijf Londen voldeed aan alle verwachtingen. Dochters vriendinnen gemaakt met familie uit Leiden.
Na vier dagen de Thames weer af naar de mooring in Sheerness om een dag later de Crouch op te varen. Schitterende zeiltocht, mooi en warm, lekkere wind. Nogal wat windparken waar je tegewoordig om heen moet. Aan de mooring tegenover de RCYC de Cobb bbq uitgeprobeerd, een goed ding.
Volgende ochtend Burham bezocht voor een zeilbroek voor Saar, koffie in de zeilclub. Taxiservice met een sloep en onderwijl zeilwedstrijden van de Draken bekeken.
Late op de dag met de stroom mee op het gemakje naar de Orwell. Gelukkig bij laagwater een mooring gevonden tegenover Pin Mill met voldoende water om niet scheef te liggen. Prachtige river! Hoe smal de geul ook, zeeschepen van en naar Ipswich blijven passeren. Om niet al te veel modder aan boord te halen verkast naar de Royal Harwich Yacht Club. Leuk nieuws Koen en Jelle nemen de ferry naar Harwich om mee terug naar Muiden te varen.
Uiteraard bier en fish&chips eten bij de Butt&Oyster terwijl de meiden bij de buren een hele dag zoet waren in een knutsel-atelier.
De volgende dag met het tij mee de Orwell af en 20 uur later in Ijmuiden. Veel vrachtverkeer en pas later in de nacht wind. Uiteindelijk toch heel veel mooi weer en een fantastische vakantie.
Marc, 2508/2011
Eerste uitje 2011.
Na uiteraard weer enige vertraging voor dat de boot weer gereed en getuigd was, hebben we een paar heerlijke dagen kunnen doorbrengen op het water. Inmiddels is nagenoeg alles weer in functie en de nieuwe Quantum zeilen staan er prima op. De zeilhoezen verdienen nog een aanpassing hier en daar.
Een dagje opgevaren met de Banner 41 van Son en Peek. Gezellig.
Marc, 10/05/2011
Mijn vakantie (2010)
Het plan was dat de mannen (Marc en Niek, samen met Koen, Thijs en Bert) de wedstrijd gingen zeilen op onze boot Lemminkainen. De Colin Archer Memorial Race was van Nederland naar Noorwegen. Marc is woensdag 14 Juli weggegaan naar Lauwersoog om de boot te laten controleren voor de wedstrijd, Niek kwam de volgende dag ook. Oma Anna reed met ons mee. We hebben haar een leuk cadeautje gegeven. Het cadeautje was dat ze ook nog 4 dagen met ons mee mocht varen. Wij, de vrouwen, hadden in het begin een ander plan. Oma Anna, Elisabeth, Saar en ik zijn rijdend naar Zweden gegaan via Denemarken. In Denemarken hebben we in een echte Deense vakwerkboerderij 2 nachten overnacht. Vrijdag zijn we naar Legoland geweest. Oma Anna is ook mee geweest in de wildwaterbaan en in de achtbaan!! Zaterdag zijn we door gereden naar een camping om ook te overnachten. We sliepen in kleine, gezellige hutjes, die je kon huren. Daar zijn we naar het museum Louisiana geweest. Toen we in Zweden aan kwamen zijn we eerst naar mijn oom Henk en tante Margo gegaan, die een huisje hebben in de buurt van Munkfors. Daar zijn we 4 dagen gebleven. Daarna zijn we door gereden naar de boot. We zouden elkaar zien in Strömstad. Niek en Koen hadden Elisabeth’s auto meegenomen om terug te rijden. Thijs en Bert waren al eerder weg gegaan. De mannen waren 8ste geworden met de wedstrijd. Niet slecht maar nog geen 1ste !!
We hadden alles uit de auto gehaald en aan boord gelegd. Toen hadden we Niek en Koen uit gezwaaid.
De volgende dag zijn we gaan varen. We hadden 1 van de 4 dagen met Oma Anna slecht weer gehad de rest was mooi weer. Met mooi weer geankerd in een fjord en lekker gevaren met mijn rubberbootje. De dag erna zijn we op de grote rots geklommen bij Fjälbacka Oma Anna was niet mee het was de steil met trappen en met stukken steen. We moesten door een kloof. De 4de dag waren we in Marstrand aan gekomen. Dat was de afgesproken plek met mijn oom Henk en tante Margo, want die namen Oma Anna mee naar hun huisje. Met mijn nichten Noor, Heleen en Jet waren we Marstrand gaan verkennen. De volgende dag waren we van de rotsen gaan springen.4 jaar geleden ook met Roelof en Marlena gedaan. Daarna waren mijn oom Henk en tante Margo weggegaan met Oma Anna. Door de omstandigheden met het weer moesten we eerder weg van Marstrand. Daarna zijn we verder gegaan om nog meer plekjes te ontdekken in Denemarken. Zoals.. Ebeltoft,Grena en Samso.
Onderweg zijn we vrienden tegen gekomen. We zijn er beter bevriend mee geraakt. We zijn elkaar een paar keer in dezelfde haven tegen gekomen.
Vrijdag 6 Augustus hadden we afgesproken met Niek, want hij ging met zijn gezin varen. Als zij dan klaar waren had Marc weer bemanning geregeld en die gaan dan de boot naar Nederland brengen.
Ik heb een hele leuke vakantie gehad op deze boot!! Ik hoop dat jullie mijn verhaal een beetje leuk vonden!
Dit was mijn Zomervakantie 2010!!!!
Groetjes Fien van Bemmel (12 jaar)
CAMR 2010.
De Colin Archer Memorial Race wordt om het jaar gehouden en is een race van ca 360 mijl van Lauwersoog naar Stavern (Noorwegen). www.camr.nl
Al het jaar te voren besloten de race te gaan varen in eigen boot. De nodige lijntjes uitgezet om voldoende bemanning bij elkaar te kunnen krijgen en uiteraard de boot voor te bereiden conform de lijst van vereisten.
Uiteindelijk met 5 man vertrokken: Thijs de Vries, Bert Ramackers, Koen, Niek en Marc van Bemmel. Twee weken tevoren de boot naar Lauwersoog gebracht om zo ook even proef te varen met de bemanning.
De gripfiles lieten een rustige overtocht zien waarbij geen records waren te verwachten, aldus ook het comié tijdens het palaver voor de start. We mochten in de laatste groep starten om 14.40uur. Een uurtje later toch even met 30 knopen wind kruisend tussen de eilanden alvorens met een knik in de schoot richting noord te kunnen gaan. Wind nam wat af en werd iets westerlijker. Reven eruit en uiteindelijk ook de spinnaker op. Hoog gemiddelde; eerste etmaal was goed voor 193 mijl. De wind bleef goed staan en uit de goede hoek.
Bemanning hield zich goed. Koen na wat inslingeren stevig op de benen en scherp sturend. Thijs nam af en toe een noodzakelijk maar kort slaapje na bijvoorbeeld het koken van de maaltijd. Spi gestreken bij ware wind meer dan 22 kn.
Tweede nacht druk met scheepvaart verkeer in het Skagerak, regelmatig moest de koers worden aangepast. Spi weer gezet maar direct doormidden na het zetten. De volgende ochtend nam de wind toe en met de grote genua uitgeboomd werden nog steeds snelheden van ruim 12 kn gehaald. Toen de wind tot meer dan 28 kn toenam rif gestoken en 2 slagen genua ingehaald.
Inmiddels al redelijk ver het Skagerak ingekomen. De term “Dangerous Waves” op de kaart stond er niet voor niets; door kruiszeeën één keer gepiepeld in de chinese gijp. Resultaat: kuip vol water, geknapte bulletalie en Thuis zijn hoofd tussen de grootschoot. Liep gelukkig goed af met Thijs. Even gas terug om van de schrik te bekomen en om een paar uur later tussen vreemd grote golven te finishen in Stavern na 52 uur en 59 minuten. Hoog gemiddelde terwijl er geen gevoel was te hebben gepusht. Resultaat 8e in de groep, 32e overall.
Tijd voor schoonmaak van boot en lijf. Een goede douche in het hotel deed wonderen. Klaar voor de vakantie!
Marc.